تاریخچه کیوکوشین
ﻭﺭﻭﺩﯼ ﻫﻨﺒﻮ ﺩﺭ ﮊﺍﭘﻦ
ﮐﯿﻮﮐﻮﺷﯿﻦ ﯾﮑﯽ ﺍﺯ ﺳﺒﮏﻫﺎﯼ ﮐﺎﺭﺍﺗﻪ ﻏﯿﺮﮐﻨﺘﺮﻟﯽ ﺍﺳﺖ. ﺍﯾﻦ ﺭﺷﺘﻪ ﺗﻮﺳﻂ ﻣﺎﺳﻮﺗﺎﺗﺴﻮ ﺍﻭﯾﺎﻣﺎ (۱۹۹۴-۱۹۲۳) ﺭﺯﻣﯽ ﮐﺎﺭ ﮐﺮﻩﺍﯼ ﺍﻻﺻﻞ ﺑﻨﯿﺎﻥ ﻧﻬﺎﺩﻩ ﺷﺪ.
ﺍﯾﻦ ﺭﺷﺘﻪ ﺍﺯ ﻋﻨﺎﺻﺮ ﻣﺨﺘﻠﻔﯽ ﻧﺸﺄﺕ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﮐﻪ ﺷﺎﻣﻞ ﺗﺠﺮﯾﺒﺎﺕ ﺍﻭﯾﺎﻣﺎ ﻭ ﺗﮑﻨﯿﮏﻫﺎﯼ ﺩﯾﮕﺮ ﺳﺒﮏﻫﺎﯼ ﮐﺎﺭﺍﺗﻪ ﺑﻮﺟﻮﺩ ﺁﻣﺪﻩﺍﺳﺖ. ﮐﯿﻮﮐﻮﺷﯿﻦ ﺍﺯ ﺩﻭ ﻟﻐﺖ ﮐﯿﻮﮐﻮ (ﺑﺎﻻﺗﺮﯾﻦ، ﻧﻬﺎﯾﺖ)، ﺷﯿﻦ (ﺣﻘﯿﻘﺖ، ﺭﻭﺡ) ﺗﺮﮐﯿﺐ ﺷﺪﻩﺍﺳﺖ. ﺍﯾﻦ ﺭﺷﺘﻪ ﺩﺭ ﺍﺑﺘﺪﺍ ﺍﻭﯾﺎﻣﺎﺭﯾﻮ ﻭ ﺍﻭﯾﺎﻣﺎ ﮐﺎﺭﺍﺗﻪ ﺟﻮﺟﯿﺘﺴﻮ ﻧﯿﺰ ﻧﺎﻣﯿﺪﻩ ﻣﯽﺷﺪ. ﺗﺎﮐﯿﺪ ﺍﯾﻦ ﺳﺒﮏ ﺭﻭﯼ ﻣﺒﺎﺭﺯﻩ ﻭﺍﻗﻌﯽ ﺍﺯ ﺭﺍﻩ ﻧﺰﺩﯾﮏ ﺍﺳﺖ. ﺩﺭ ﮐﯿﻮﮐﻮﺷﯿﻦ ﺑﺮﺍﯼ ﮐﺎﺳﺘﻦ ﻣﻘﺎﻭﻣﺖ ﺣﺮﯾﻒ ﺍﺯ ﺍﺻﺎﺑﺖ ﺿﺮﺑﺎﺕ ﺑﻄﻮﺭ ﻣﺘﻮﺍﻟﯽ ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﻣﯽﺷﻮﺩ.
ﺍﯾﻦ ﺳﺒﮏ ﺗﺄﮐﯿﺪ ﺯﯾﺎﺩﯼ ﺑﺮ ﺭﻭﯼ ﺗﻤﺮﯾﻨﺎﺕ ﺗﻨﻔﺴﯽ ﻭ ﺍﺳﺘﻘﺎﻣﺘﯽ ﺩﺍﺭﺩ. ﺍﺯ ﺍﯾﻦﺭﻭ ﻫﻨﺮﺟﻮﯼ ﮐﯿﻮﮐﻮﺷﯿﻦ ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﺳﺎﻝ ﻫﺎ ﺗﻤﺮﯾﻨﺎﺕ ﻣﮑﺮﺭ ﺩﺍﺭﺍﯼ ﺍﻧﺪﺍﻣﯽ ﻭﺭﺯﯾﺪﻩ ﻣﯽﮔﺮﺩﺩ. ﺩﺭ ﺳﺒﮏ ﮐﯿﻮﮐﻮﺷﯿﻦ ﺗﮑﯿﻪ ﺍﺻﻠﯽ ﺑﺮ ﺣﻔﻆ ﺳﻼﻣﺘﯽ ﺗﻮﺍﻡ ﺟﺴﻤﯽ ﻭ ﺭﻭﺣﯽ ﺍﺳﺖ، ﻭ ﺩﺭ ﻣﺒﺎﺭﺯﺍﺕ ﮐﯿﻮﮐﻮﺷﯿﻦ ﻭ ﺍﺳﺎﺳﺎ ﺩﺭ ﻓﻠﺴﻔﻪ ﺁﻥ ﭘﯿﺮﻭﺯﯼ ﺑﻪ ﻫﺮ ﻗﯿﻤﺘﯽ ﺑﺮ ﺣﺮﯾﻒ ﻣﻘﺎﺑﻞ ﻣﻌﻨﺎﯾﯽ ﻧﺪﺍﺭﺩ. ﺩﺭ ﻓﻠﺴﻔﻪ ﻣﺘﻌﺎﻟﯽ ﮐﯿﻮﮐﻮﺷﯿﻦ ﻫﺪﻑ ﻏﺎﺋﯽ ﺗﻨﺎﻭﺭﯼ ﺟﺴﻢ ﺑﺮﺍﯼ ﺭﺳﯿﺪﻥ ﺑﻪ ﻣﮑﺎﺭﻡ ﻋﺎﻟﯿﻪ ﺍﺧﻼﻗﯽ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺑﻪ ﻫﯿﭻ ﺭﻭﯼ ﺧﺸﻮﻧﺖ ﺩﺭ ﺳﺒﮏ ﮐﯿﻮﮐﻮﺷﯿﻦ ﺟﺎﯾﮕﺎﻫﯽ ﻧﺪﺍﺭﺩ ﭼﺮﺍ ﮐﻪ ﺍﺳﺎﺳﺎ ﺧﺸﻮﻧﺖ ﻭ ﮐﯿﻮﮐﻮﺷﻦ ﺩﺭ ﺗﻘﺎﺑﻠﻨﺪ ﻧﻪ ﺩﺭ ﺗﻌﺎﻣﻞ. ﮐﯿﻮ ﮐﻮﺷﯿﻦ ﻧﻪ ﺗﻨﻬﺎ ﺧﺸﻦ ﻧﯿﺴﺖ ﺑﻠﮑﻪ ﺳﻌﯽ ﺩﺭ ﭘﺮﻭﺭﺵ ﺭﻭﺣﯿﻪ ﻟﻄﺎﻓﺖ، ﺍﻓﺘﺎﺩﮔﯽ، ﻭ ﺑﺰﺭﮒ ﻣﻨﺸﯽ ﺭﺍ ﺩﺭ ﻫﻨﺮﺟﻮ ﺩﺍﺭﺩ.
ﺩﻭﺟﻮﯼ ﻣﺮﮐﺰﯼ ﺍﯾﻦ ﺳﺒﮏ (ﻫﻤﺎﻧﻨﺪ ﺩﯾﮕﺮ ﺭﺷﺘﻪﻫﺎﯼ ﻭﺭﺯﺷﯽ ﮊﺍﭘﻦ) ﻫﻮﻧﺒﻮ ﻧﺎﻡ ﺩﺍﺭﺩ ﻭ ﺩﺭ ﺳﺎﻝ ۱۹۶۱ ﺗﻮﺳﻂ ﺍﻭﯾﺎﻣﺎ ﺩﺭ ﺗﻮﮐﯿﻮ ﺑﻨﯿﺎﻥ ﻧﻬﺎﺩﻩ ﺷﺪ. ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﻓﻮﺕ ﺍﻭﯾﺎﻣﺎ ﺍﻓﺮﺍﺩ ﺯﯾﺎﺩﯼ ﻣﺪﻋﯽ ﺭﻫﺒﺮﯼ ﺳﺎﺯﻣﺎﻥ ﻓﺪﺭﺍﺳﯿﻮﻥ ﺷﺪﻧﺪ.
